Cykl: Rodzaje Ślubów
Przygotowując się do ślubu macie już na pewno przynajmniej ogólne wyobrażenie, jak ma wyglądać ten wielki dzień. Z pewnością jedną z pierwszych decyzji, jakie należy podjąć to kwestia rodzaju ślubu. W Polsce jest kilka rozwiązań dotyczących zawierania związku małżeńskiego. Na pierwszy ogień – ślub cywilny i formalności z nim związane.
Ślub cywilny to tak naprawdę 15 minut, które spędzicie w Urzędzie Stanu Cywilnego. Mogą go wziąć osoby pełnoletnie, nie pozostające w związku małżeńskim, nie będące ze sobą spokrewnione, spowinowacone albo w stosunku przysposobienia. Są też pewne wyjątki, w których o ślubie decyduje sąd, np. w przypadku niepełnoletniej, ale mającej już ukończone 16 lat Panny Młodej albo w przypadku osób spowinowaconych czy dotkniętych chorobą psychiczną. A jakie formalności zakłada ślub cywilny?
Wizyta w Urzędzie Stanu Cywilnego
Podczas wizyty w urzędzie ustalacie przede wszystkim termin ślubu – warto uprzednio sprawdzić, które terminy są wolne w wybranej przez Was wymarzonej lokalizacji na wesele. Ponadto, poświadczacie zapewnienie o braku przeciwwskazań do zawarcia małżeństwa (takie zapewnienie jest ważne tylko przez 6 miesięcy!). Wszystkie potrzebne dokumenty składacie najpóźniej na 31 dni przed ślubem, a sam ślub może się odbyć najwcześniej po upływie 31 dni od złożenia dokumentów. Nie można zatem wziąć ślubu cywilnego z dnia na dzień, ale w szczególnych przypadkach decyzję podejmuje kierownik USC.
Zawsze podkreślam – ślub cywilny nie musi odbywać się wyłącznie w miejscu Waszego zamieszkania. Możecie złożyć odpowiednie dokumenty w USC właściwym dla miejsca, które wybraliście na miejsce ślubu i w świetle prawa zawrzeć związek małżeński, gdzie tylko sobie wymarzycie.
Niezbędne dokumenty
Dokumenty, jakich potrzebujecie, aby wziąć ślub cywilny to ważne dowody tożsamości lub paszporty (Wasze i Waszych świadków) oraz dowód uiszczenia opłaty skarbowej przelewem lub w kasie urzędu.
Są jednak przypadki, gdy dowód i opłata skarbowa nie wystarczą. Przedłożenia dodatkowych dokumentów wymagają sytuacje, gdy małżeństwo chcę zawrzeć osoby nieletnie, takie, które pozostawały już w związku małżeńskim, pochodzą spoza Polski lub gdy małżeństwo ma być zawarte przez pełnomocnika.
Osoby, które pozostawały już w związku małżeńskim załączają:
- odpis aktu małżeństwa z adnotacją o rozwodzie lub odpis prawomocnego orzeczenia sądu o rozwodzie (dla osoby rozwiedzionej). Jeżeli rozwód nastąpił za granicą, należy przedłożyć oryginalny odpis orzeczenia wraz z urzędowym tłumaczeniem na język polski oraz dokument z sądu polskiego potwierdzający uznanie wyroku zagranicznego za skuteczny na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej;
- odpis skrócony aktu małżeństwa z adnotacją o unieważnieniu małżeństwa lub odpis prawomocnego orzeczenia sądu;
- odpis skrócony aktu zgonu współmałżonka (dla wdowców i wdów).
Nieletnie kobiety załączają prawomocne postanowienie sądu, zezwalające na zawarcie małżeństwa.
Natomiast cudzoziemcy składają dodatkowo dokument, który potwierdzi, że mogą zawrzeć związek małżeński według prawa ojczystego (może to być ewentualnie prawomocne postanowienie sądu o zwolnieniu cudzoziemca od obowiązku złożenia takiego dokumentu). Jeśli na podstawie złożonych dokumentów kierownik USC nie będzie mógł ustalić danych cudzoziemca, które musi wpisać do aktu małżeństwa, może zwrócić się, aby przedłożyła odpis aktu urodzenia wraz z tłumaczeniem przysięgłym.
Gdy małżeństwo ma być zawarte przez pełnomocnika należy dodatkowo załączyć:
- prawomocne postanowienie sądu zezwalające na zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika,
- pełnomocnictwo do złożenia oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, sporządzone na piśmie z podpisem poświadczonym notarialnie.
Każdy z tych dokumentów musicie przetłumaczyć na język polski przez tłumacza przysięgłego lub polskiego konsula. Co ważne, narzeczeni lub świadkowie nie mówiący w języku polskim muszą zapewnić tłumacza lub biegłego. Po całej ceremonii otrzymacie skrócony odpis aktu małżeństwa oraz zdecydujecie o przyszłym nazwisku Waszym i Waszych dzieci.
Świadek, przysięga, suknia, czyli niuanse na ślubie cywilnym
Świadkiem na ślubie cywilnym musi być osoba pełnoletnia i posiadająca ważny dowód osobisty lub paszport. Jeśli nie porozumiewa się w języku polskim musicie zapewnić mu tłumacza. Nie ma znaczenia czy świadkiem Panny Młodej będzie kobieta czy mężczyzna i analogicznie w przypadku Pana Młodego.
Jeśli chodzi o przysięgę to niestety nie można wygłosić swojej własnej. Osobista przysięga możliwa jest podczas ślubu humanistycznego. W Urzędzie Stanu Cywilnego przysięga ślubna musi zawierać konkretną formułę. Obrączki natomiast mają znaczenie symboliczne i nie musicie ich mieć i nosić. Wystarczy powiadomić o tym wcześniej urzędnika.
Ale co z tą suknią? Czy długa biała suknia zarezerwowana jest tylko na ślub kościelny? Nic bardziej mylnego. Jedynym wymogiem ślubu cywilnego jest to, że zarówno strój Panny Młodej, jak i Pana Młodego muszą pasować do powagi sytuacji. Piękna biała suknia i welon wpasowuje się w ten wymóg i coraz częściej widzę tak ubrane Panny Młode w USC. W końcu to ślub!
A może ślub cywilny w plenerze?
Być może dla niektórych urzędy pozbawione są romantyzmu i odbierają magię, która w dniu ślubu powinna być wręcz namacalna. Wówczas rozwiązaniem jest ślub cywilny w plenerze. W Polsce są one dozwolone od 2015 roku, odbywają się na wniosek Pary Młodej i wymagają uiszczenia dodatkowej opłaty 1000 zł. Co ważne, ślubu w plenerze udziela kierownik USC dla danej gminy, w której ma odbyć się uroczystość i może on odmówić udzielenia ślubu, jeśli uzna, że miejsce nie jest dostatecznie bezpieczne, nie zachowuje powagi lub po prostu nie spełnia warunków określonych ustawą.
W kolejnym wpisie z cyklu „Rodzaje Ślubów” opowiem i przybliżę formalności, które należy spełnić w przypadku ślubu kościelnego (konkordatowego). I niezmiennie zapraszam do kontaktu niezależnie od tego, jaki ślub planujesz – pomogę przy formalnościach i nie tylko!
